Αντορίτης

Ο αντορίτης (αγγλ. andorite) είναι θειούχο ορυκτό του μολύβδου, του αργύρου και του αντιμονίου. Ονομάστηκε «αντορίτης» προς τιμήν του Ούγγρου συλλέκτη ορυκτών Άντορ φον Σέμσεϊ (Andor von Semsey, 1833-1923). Το όνομα αυτό, αν και αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία, δεν χρησιμοποιείται πλέον, καθώς έγιναν διακρίσεις ανάμεσα στον αντορίτη IV (ο παλαιός αντορίτης) και στον αντορίτη VI (Pb18Ag15Sb47S96, μονοκλινές).

Σχηματίζεται σε υδροθερμικές πολυμεταλλικές φλέβες χαμηλών θερμοκρασιών. Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο αντιμονίτης, ο σφαλερίτης, ο βαρύτης, ο σιδηρίτης, ο κασσιτερίτης, ο αρσενοπυρίτης, ο κασσιτερίτης, ο τετραεδρίτης, ο σιδηροπυρίτης, ο χαλαζίας, ο ροδοχρωσίτης και ο πυραργυρίτης. Απαντάται κυρίως στη Ρουμανία (Baia Sprie, όπου είναι και χαρακτηριστικό ορυκτό - type locality, TL), την Τσεχία, τη Σλοβακία, τη Γαλλία, τη Βολιβία (περιοχές Oruro και Potosi), την Αυστραλία, τον Καναδά και τις Πολιτείες Νεβάδα, Καλιφόρνια και Ουάσιγκτον των ΗΠΑ. Αναφέρεται η ύπαρξή του σε αρκετές ακόμη χώρες. Στην Ελλάδα απαντάται στα μεταλλεία Λαυρίου (περιοχή Καμάριζα).

Κατηγορία       Θειούχα
Χημικός τύπος   PbAgSb3S6
Πυκνότητα       5,35 gr/cm3
Χρώμα           Σιδηρομέλαν, με απόχρωση κίτρινου ή ιριδισμούς.
Σύστημα 
κρυστάλλωσης    Ρομβικό
Κρύσταλλοι      Πρισματικοί, ενίοτε μεγάλοι
Υφή             Συμπαγής
Διδυμία         Κατά {110}
Σκληρότητα      3 - 3,5
Σχισμός         Δεν παρατηρείται
Θραύση          Κογχοειδής
Λάμψη           Μεταλλική
Γραμμή κόνεως   Μέλαινα
Πλεοχρωισμός    Δεν αναφέρεται
Διαφάνεια       Αδιαφανής

Πηγή: wikipediaς