Βολμπορθίτης

Ο βολμπορθίτης (αγγλ. volborthite) είναι ένυδρο βαναδινικό ορυκτό του χαλκού. Οφείλει το όνομά του στο Ρώσο παλαιοντολόγο Αλεξάντρ φαν Βόλμπορθ (Aleksandr Fedorovich van Volborth, 1800-1876), ο οποίος τον πρωτοεντόπισε στα Ουράλια όρη το 1838. Αρχικά ονομάστηκε κναουφίτης (knauffite), ονομασία και σήμερα θεωρούμενη ως συνώνυμη, για να μετονομασθεί αργότερα. Απαντάται στις ζώνες οξείδωσης υδροθερμικών αποθέσεων που περιέχουν βανάδιο. Ορυκτά με τα οποία συνδέεται είναι ο βροσαντίτης, ο μαλαχίτης, ο ατακαμίτης, η χρυσόκολλα, ο βαρύτης, η γύψος και τα πολύ σπανιότερα τανγκεΐτης, μαρτυΐτης και μπλοσίτης.

Εμφανίζεται σε αρκετά σημεία της Γης. Κυριότερες εμφανίσεις του είναι στην Αυστραλία, στη Γερμανία (Σαξωνία, Ρηνανία - Παλατινάτο), στην Ιταλία (Λιγουρία, Καμπανία, Τοσκάνη), τη Ναμίμπια, το Ζαΐρ και τις Πολιτείες Αριζόνα, Αϊντάχο, Κολοράντο, Γιούτα και Νέο Μεξικό των ΗΠΑ. Η κυριότερή του εμφάνιση, όμως, είναι στα Ουράλια όρη (περιοχές Syssersk και Nizhne Taglisk), όπου αποτελεί και χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality, TL). Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Λαυρίου στην περιοχή της Καμάριζας.

Κατηγορία       Φωσφορικά (Βαναδινικά)
Χημικός τύπος   Cu3V2O7(OH)2·2H2O.
Πυκνότητα       3,6 gr/cm3
Χρώμα           Πράσινο, ελαιοπράσινο, κιτρινοπράσινο, ενίοτε καστανοπράσινο
Σύστημα 
κρυστάλλωσης    Μονοκλινές
Κρύσταλλοι      Ψευδοεξαγωνικοί
Υφή             Φυλλώδης, συμπαγής, ενίοτε σε επιφλοιώσεις
Διδυμία         Ελασματοειδής
Σκληρότητα      3,5
Σχισμός         Τέλειος (;)
Θραύση          Ανώμαλη
Λάμψη           Υαλώδης, κηρώδης, ενίοτε λιπαρή ή μαργαριτώδης
Γραμμή κόνεως   Ανοικτοπράσινη
Πλεοχρωισμός    Ασθενέστατος
Διαφάνεια       Ημιδιαφανής, διαφανής

Πηγή: wikipedia