Στις αποικίες των κοραλλιών, μαζί με τους πολύποδες συμβιώνουν και κάποιες μονοκύτταρες άλγες που λέγονται ζωοξανθέλλες. Αυτές οι άλγες φωτοσυνθέτουν, και προμηθεύουν τροφή στους πολύποδες, αλλά συγχρόνως εκκρίνουν χρωστικές, που χρωματίζουν τις αποικίες, δηλαδή τα κοράλλια. Τα κοράλλια έχουν σκληρότητα 3,5 και ειδικό βάρος 2,6. Τα χρώματα των κοραλλιών είναι ροζ-κόκκινα, μπεζ, άσπρα. Επειδή τα κοράλλια κάνουν διάφορους σχηματισμούς που μοιάζουν με κλαδιά, οι άνθρωποι μέχρι το 1730 πίστευαν ότι είναι φυτά. Τα κοράλλια είναι ένας «θηλυκός» ημιπολύτιμος λίθος. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τα αφιέρωναν στην Ίσιδα, και οι Ρωμαίοι στην Αφροδίτη.
Στην αρχαία Ελλάδα τα κοράλλια ονομάζονταν «γοργονίδες», γιατί η αρχαία παράδοση έλεγε ότι τα κοράλλια σχηματίστηκαν από το αίμα της γοργόνας. Ο Πλίνιος αναφέρει πως οι Ινδοί μάντεις πίστευαν πώς να φοράει κάποιος κοράλλι, είναι ισχυρό αποτρεπτικό για πολλούς κινδύνους, και πως οι ίδιοι τα χρησιμοποιούν στις μαγικές τους ιεροτελεστίες. Η ομοιοπαθητική χρησιμοποιεί σαν φάρμακο σκόνη κοραλλιού. Το φάρμακο αυτό ονομάζεται corallium rubrum.Σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα πιστεύουν ότι το κοράλλι προστατεύει από το κακό μάτι, αλλά και τους ναυτικούς από τη μανία της θάλασσας. Στη Χίο κρεμούσαν στην κούνια του νεογέννητου, κλαδάκια από κοράλλι. Τέλος να αναφέρουμε ότι σε πολλούς αναγεννησιακούς πίνακες, απεικονίζεται το θείο βρέφος, με ένα κλαδάκι κοράλλι, κρεμασμένο στο λαιμό. Η λέξη κοράλλι πιθανότατα έχει Ελληνική ετυμολογία :κόρη- αλός, δηλαδή, κόρη της θάλασσας.
Από τον 16ο αιώνα και νωρίτερα, το μεσογειακό κοράλλι ήταν ένα περιζήτητο υλικό της κοσμηματοποιίας. Η πόλη Torre Del Greco στην περιοχή της Καμπανίας, κοντά στην Νάπολη, ονομάζεται «η πόλη του κοραλλιού». Από το 1400 μ.Χ. έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή εργαστήρια, που επεξεργάζονται τα κοράλλια που αλιεύουν οι κάτοικοι της πόλης από την θάλασσα της Σικελίας. Η χρυσή περίοδος για το Torre Del Greco ήταν ο 19ος αιώνας όπου χιλιάδες επαγγελματίες, εργάζονταν στην αλιεία, την γλυπτογραφία και την κοσμηματοποιία με βάση το κοράλλι. Σήμερα, παρότι έχει μπει για τα καλά στην προμήθεια και την κατεργασία του κοραλλιού η Κίνα, το Torre Del Greco είναι η τέταρτη βιομηχανική πόλη της Ιταλίας στην κοσμηματοποιία. Το χρώμα των κοραλλιών σε αυτές τις θάλασσες, κυμαίνεται από ανοιχτό ροζ ( το λεγόμενο angelskin) μέχρι το πιο δημοφιλές, βαθύ κόκκινο.Και στον Ελληνικό χώρο, το κοράλλι ήταν ένα από τα αγαπημένα υλικά για την κατασκευή κοσμημάτων. Από τα κοσμήματα παλαιότερων εποχών που διασώθηκαν, παρατηρούμε εκτεταμένη χρήση των κοραλλιών από τους χρυσικούς της Σαφράμπολης του Πόντου τον 17ο έως 19ο αιώνα.
Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στην αγορά σε μεγάλες ποσότητες, τα sponge corals, και τα bamboo corals. Είναι υλικά που δημιουργούνται στις θάλασσες, όπως τα κοράλλια. Το sponge coral (σφουγγαροκοράλλι) είναι ένα υλικό πορώδες και πιο μαλακό από το κοράλλι. Το φυσικό του χρώμα είναι ροζ ανοιχτό ή γαλάζιο ανοιχτό. Συνήθως πουλιέται βαμμένο κόκκινο, και εμποτισμένο με μία σταθεροποιητική ρητίνη.Το bamboo coral, όπως φαίνεται από την ονομασία του μοιάζει με το φυτό μπαμπού. Έχει αρκετά συνεκτική δομή, και το χρώμα του είναι συνήθως μπεζ ανοιχτό. Στην αγορά κυκλοφορεί βαμμένο σε ένα έντονο κόκκινο χρώμα. Ένα είδος συγγενές με το κοράλλι είναι το γιούσουρι ή κατ΄άλλους μαύρο κοράλλι. Η αλιεία και το εμπόριο κοραλλιών, είναι μία δραστηριότητα που διέπεται από την «Συνθήκη για το Διεθνές εμπόριο των απειλούμενων ειδών». Convention on the International Trade of Endangered Species (CITES). Η συνθήκη αυτή που έχει υπογραφεί από 154 χώρες, επιτρέπει κατά περίπτωση την αλιεία των διαφόρων ποιοτήτων κοραλλιών. Στα παραρτήματα της συνθήκης, περιγράφονται λεπτομερώς οι περιοχές και οι ποιότητες κοραλλιών που επιτρέπεται η αλιεία.
Πηγή: jewelpedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου