Ρουμπίνι ονομάζεται το κορούνδιο που έχει κόκκινο χρώμα. Τα κορούνδια με άλλο χρώμα εκτός του κόκκινου, λέγονται ζαφείρια. Σε αρχαία κείμενα συναντάμε για το ρουμπίνι την ονομασία «σάπφειρος πορφυρίτης» ή ¨σάπφειρος πορφυρίζων» Το κόκκινο χρώμα προκαλείται από προσμίξεις χρωμίου. Υπάρχουν όμως και ρουμπίνια σε ροζ χρώμα, σκούρο κόκκινο και καφέ. Το όνομα του προέρχεται από την λατινική λέξη rubber, που θα πει κόκκινο. Το ρουμπίνι σαν κορούνδιο, έχει χημικό τύπο Al2O3 και σκληρότητα 9. Παράγεται στη Σρι Λάνκα, Τανζανία, Κένυα, Μαδαγασκάρη και Καμπότζη. Τα πιο διάσημα ρουμπίνια έχουν βρεθεί στην κοιλάδα Μογκούλ, στην Μυανμάρ (πρώην Βιρμανία).
Το μοναδικό κόκκινο χρώμα των ρουμπινιών Μογκούλ περιγράφεται παραστατικά, σαν «αίμα τρυγονιού». Όλο και λιγότερα ρουμπίνια βρίσκονται πλέον στην περιοχή Μογκούλ, ενώ στο παιχνίδι έχουν μπει και άλλες περιοχές της Μυανμάρ, όπως η Μονκ Χσου, και η Ναμ Για.
Τα ρουμπίνια συχνά έχουν εγκλίσεις και ατέλειες, τα οποία όμως αποτελούν στοιχεία της ταυτότητας τους, και διευκολύνουν το δύσκολο έργο της διάκρισης τους από τα συνθετικά. Μία συνηθισμένη έγκλιση, είναι τα χρυσαφί βελονάκια του ρουτιλίου, τα οποία όμως, αν υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα, τα απομακρύνουν τεχνητά, γιατί μειώνουν την διαφάνεια του ρουμπινιού.
Σήμερα όλα σχεδόν τα ρουμπίνια έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία για την ανάδειξη της ποιότητας τους. Κάποιες από αυτές τις επεξεργασίες θεωρούνται «αποδεκτές», όπως η χρωματική ενίσχυση που γίνεται με θέρμανση της ανεπεξέργαστης πέτρας στους 1800ο C. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και άλλες δραστικές επεξεργασίες, όπως η λεγόμενη “lead glass” που μεταμορφώνει ρουμπίνια γεμάτα ατέλειες, σε κατάλληλα για κοσμήματα.
Τα ρουμπίνια ενίοτε κόβονται με κοπή καμπουσόν, ιδίως όταν εμφανίζουν το φαινόμενο του αστερισμού. Ένα τέτοιο καμπουσόν ρουμπίνι βάρους 38 καρατίων, πουλήθηκε το 2006 σε δημοπρασία στο απίστευτο πόσο των 5.860.000 δολαρίων. Αυτά βέβαια αφορούν την διάφανη ποιότητα ρουμπινιού, γιατί η αδιάφανη έχει πολύ μικρή αξία.
Το μεγαλύτερο επεξεργασμένο ρουμπίνι έχει το όνομα Ραβιράτνα, είναι 3600 καράτια, και ανήκει σε ένα μανιώδη συλλέκτη ρουμπινιών, τον δικηγόρο Vidyaraj από το Μπανκαλόρ της Ινδίας. Από το 1837 ήδη έχουν κατασκευαστεί συνθετικά ρουμπίνια. Όμως εδώ και χρόνια η ποιότητα των συνθετικών είναι τόσο τέλεια, που μόνον εξειδικευμένα γεμολογικά εργαστήρια μπορούν να τα διακρίνουν. Μεγάλη οπτική ομοιότητα με τα ρουμπίνια, έχουν κάποιες ποιότητες κόκκινου σπινέλιου, κόκκινης τουρμαλίνης (ρουμπελίτη), και πυρωπού γρανάτη.
Πηγή: Jewelpedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου