Αλοτριχίτης

Ο αλοτριχίτης (αγγλ. halotrichite) είναι ένυδρο θειικό άλας του αργιλίου και του σιδήρου. Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «άλως» και «θριξ», λόγω της ομοιότητάς του με τούφα τριχών γύρω από την οποία σχηματίζεται άλως.

Ανευρίσκεται υπό ανθοειδή μορφή σε αποσαθρωμένα θειούχα κοιτάσματα και οξειδωμένους ορυκτούς άνθρακες πλούσιους σε θείο, σχεδόν αποκλειστικά σε ξηρά, άνυδρα κλίματα (είναι διαλυτός στο νερό). Επίσης ως ίζημα γύρω από φουμαρόλες και θερμές πηγές. Σχηματίζει παραμικτική σειρά με τον πικερινγκίτη. Σχετίζεται με μελαντερίτη, κοπιαπίτη, επσομίτη, αλουνογενή και γύψο.

Είναι παγκοσμίως διαδεδομένος, αλλά σε μικρές ποσότητες. Χαρακτηριστικά δείγματά του ανευρίσκονται στην σολφατάρα του Pozzuoli κοντά στη Νάπολι και στη Σικελία (Ιταλία), στην Ουγγαρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία (κοντά στο ακρωτήριο Φινίστερο), τη Σλοβενία, τη Σουηδία, τη Χιλή (περιοχές Κοπιαπό και Αντοφαγάστα) και στη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας (ως προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας). Επίσης σε αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία του Λαυρίου (περιοχή Πλάκα).

Κατηγορία       Θειικά. Ομάδα αλοτριχίτη - πικερινγκίτη
Χημικός τύπος   Fe2+Al2(SO4)4 . 22H2O
Πυκνότητα       1,9 gr/cm3
Χρώμα           Άχρωμο, λευκό, ανοικτό γκρίζο, ανοικτοκίτρινο, ανοικτοπράσινο
Σύστημα 
κρυστάλλωσης    Μονοκλινές
Κρύσταλλοι      Βελονοειδείς, σπάνια ολοκληρωμένοι
Υφή             Ινώδης σε ακανόνιστα συσσωματώματα, φλοιώδης
Διδυμία         Όχι
Σκληρότητα      1,5
Σχισμός         Ασαφής {010}
Θραύση          Κογχοειδής
Λάμψη           Υαλώδης
Γραμμή κόνεως   Λευκή
Πλεοχρωισμός    Όχι
Διαφάνεια       Διαφανής, ημιδιαφανής
Παρατηρήσεις    Διαλύεται στο νερό

Πηγή: wikipedia