Βολταΐτης

Ο βολταΐτης είναι ένυδρο θειικό άλας του σιδήρου και του καλίου. Ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Ιταλού φυσικού, πρωτοπόρου της έρευνας στον Ηλεκτρισμό Αλεσάντρο Βόλτα (Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta, 1745-1827). Ανευρίσκεται σε ηφαιστειακές φουμαρόλες και σολφατάρες, καθώς και σε ηφαίστεια λάσπης. Είναι, επίσης, προϊόν εξαλλοίωσης αποθέσεων σιδηροπυρίτη, ιδιαίτερα σε ξηρά κλίματα, όπου μπορεί να προκύψει και ως προϊόν υστερομεταλλευτικής δραστηριότητας. Σχηματίζει παραμικτική σειρά με τον ζινκοβολταϊτη (ψευδαργυρούχο παραλλαγή του, K2(Zn,Fe2+,Mn)5Fe33+Al(SO4)12·18H2O).

Σχετίζεται με αλοτριχίτη, πικερινγκίτη, αλουνογενή, ρομερίτη, εξαϋδρίτη, κοκιμβίτη, κοπιαπίτη, κραουσίτη, ιαροσίτη και μελαντερίτη. Ανευρίσκεται στο σύμπλεγμα «Σόμμα - Βεζούβιου», τη Σικελία και την Τοσκάνη στην Ιταλία, το ορυχείο «Σκουριώτισσα» της Κύπρου, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία, τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, τη Σαξωνία και τη Θουριγγία στη Γερμανία, στο Ντουράνγκο του Μεξικού, την περιοχή Potosi της Βολιβίας, την Αντοφαγκάστα της Χιλής, την Catamarca της Αργεντινής, την Κίνα, τη Νότια Κορέα και τις Πολιτείες Καλιφόρνια, Γιούτα, Κεντάκι, Αριζόνα και Νέο Μεξικό των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα ορυχεία της περιοχής «Πλάκα» του Λαυρίου.

Κατηγορία       Θειικά. Ομάδα βολταΐτη
Χημικός τύπος   K2Fe52+Fe43+(SO4)12·18 H2O
Πυκνότητα       2,7 gr/cm3
Χρώμα           Πρασινομέλαν, βαθύ πράσινο, ελαιοπράσινο, μαύρο
Σύστημα 
κρυστάλλωσης    Κυβικό
Κρύσταλλοι      Κυβικοί, οκταεδρικοί, ενίοτε δωδεκαεδρικοί
                και συνδυασμοί των παραπάνω.
Υφή             Κοκκώδης, συμπαγής
Διδυμία         Όχι
Σκληρότητα      3 - 3,5
Θραύση          Κογχοειδής
Λάμψη           Ρητινώδης
Γραμμή κόνεως   Γκριζοπράσινη
Πλεοχρωισμός    Όχι
Διαφάνεια       Αδιαφανής
Παρατηρήσεις    Διαλύεται στο νερό παρέχοντας όξινο διάλυμα

και λεμονοκίτρινο ίζημα

Πηγή: wikipedia