Ανδαλουσίτης

Είναι ένα ορυκτό που εμφανίζει έντονο το φαινόμενο του πλεοχρωισμού (βλ. διχρωισμός). Οι αποχρώσεις του ανδαλουσίτη κινούνται ανάμεσα στο κίτρινο, πράσινο και καφέ. Οι αποχρώσεις αυτές λόγω του φαινομένου του πλεοχρωισμού, μπορούν να εμφανιστούν και σε μία μόνο πέτρα, αναλόγως της γωνίας που την παρατηρούμε. Σε όλες τις πλεοχρωικές πέτρες, άρα και στον ανδαλουσίτη, ο τεχνίτης που κάνει το ταγιάρισμα, πρέπει να γνωρίζει τους κρυσταλλογραφικούς άξονες του ορυκτού, και να δημιουργεί έδρες κατά μήκος αυτών των αξόνων, ώστε να αναδεικνύεται ο πλεοχρωισμός. 

Ο χημικός του τύπος είναι Al2SiO5, ανήκει στο ορθορομβικό κρυσταλλογραφικό σύστημα, και έχει σκληρότητα 7-7.5. Ο ανδαλουσίτης δεν είναι γνωστός ανάμεσα στους αγοραστές κοσμημάτων παρότι έχει όλες τις προϋποθέσεις ώστε να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή κοσμημάτων. Το ορυκτό αυτό πήρε το όνομα του από την Ανδαλουσία της Ισπανίας, όπου πρωτοανακαλύφθηκε το 1789. Είναι υλικό πολυμορφικό (βλ.κυανίτης) με τον κυανίτη και τον σιλλιμανίτη.
Ο ανδαλουσίτης, εκτός από την Ανδαλουσία, εξορύσσεται στη Βραζιλία, Σρι Λάνκα, Ρωσία και Η.Π.Α. Συχνά στα ορυκτά του ανδαλουσίτη εμφανίζονται εγκλείσεις, όπως π.χ. εγκλείσεις ρουτίλιου. Σε μία ημιδιάφανη ποιότητα του ανδαλουσίτη, εμφανίζονται εγκλείσεις γραφίτη που σχηματίζουν ένα εμφανή μαύρο σταυρό. Το ορυκτό έχει το όνομα χιαστόλιθος (chiastolite), γίνεται επεξεργασία σε καμπουσόν, και το αναζητούν συνήθως οι ασχολούμενοι με τα μεταφυσικά. Η δημιουργία του σταυρού στον ανδαλουσίτη δεν οφείλεται στο φαινόμενο του αστερισμού.

Πηγή: Jewelpedia